| Column Jan Schoonen : Marco van Ooijen (SCO’63) | |
 | Veel wedstrijden heeft hij bij SCO’63 in het eerste elftal in het verleden niet in het doel gestaan. Op die plek heeft hij wel een tijd gespeeld bij streekgenoot Simonshaven. Daar werd hij eerste keeper als opvolger van Ronald van Zon. We zijn inmiddels een jaar of 20 verder en plots was Marco dus weer eerste doelman en al voor de aftrap was duidelijk dat hij deze job zeer serieus zou gaan aanpakken. In de warming-up ranselde hij een paar ballen uit de kruising en vlak voordat arbiter Jordy Kaptein de wedstrijd in gang zou fluiten, had hij nog de nodige aanwijzingen voor zijn verdedigers. Iedereen stond al op zijn plekkie en nog even snel instrueerde Marco zijn ploeggenoten voor hem op welke voet hij bij terugspeelballen aangespeeld moest worden, wie de tweede paal voor zijn rekening moest nemen bij hoekschoppen en vrije trappen en nog een paar van die tactische afspraken. Het tekende zijn wil om er iets goeds van te maken. Op zijn oude dag zou er met Marco niet te sollen zijn. Nou moet ik zeggen dat Hekelingen het hem niet heel erg moeilijk maakte. De nummer twee van de ranglijst speelde een dramatisch slechte wedstrijd en kansen werden er niet gecreëerd. Alleen topscorer Wesley Sturrus verscheen een keer schuin voor Marco van Ooijen, maar die was vakkundig en op tijd zijn doel uit gekomen, maakte zich breed en stopte bijgevolg de inzet van Wesley. Na deze redding zag je Marco een halve meter groeien en vanaf dat moment straalde hij nog meer de wil uit om een verrassend punt te gaan pakken tegen Hekelingen. Marco stopte nog een paar andere inzetten en kwam goed weg toen Nick Koopal zijn actie iets te lang doordreef, zodat Marco ook dat gevaar met een grabbelbal kon bezweren. Nee, een flaterfiguur sloeg Marco niet in het doel bij SCO’63 zaterdagmiddag. Mooi was trouwens ook de outfit die hij aanhad. Normaal gesproken vind ik dat keepers in het zwart horen te keepen, maar de groene trui die Marco aan had, stak goed af bij de lichtgrijze maillot die hij droeg onder zijn korte broek en die maillot kleurde weer heel goed bij de kleur van zijn haren en zijn grijze baard. Lang, heel lang leek het erop dat Marco zijn comeback na vele, vele jaren zou kunnen vieren met ‘de nul’ en een punt tegen Hekelingen, maar plots waaide een verre voorzet vanaf de zijlijn van Hekelingenaanvoerder Job van Nieuwamerongen over hem heen in de bovenhoek. Je zou kunnen denken dat Marco bij deze bal niet helemaal goed opgesteld stond, maar toch vind ik niet dat je deze goal Marco mag aanrekenen. Op televisie heb ik vaak genoeg zulke ballen het doel in zien vliegen. Job, die in heel zijn leven nog geen vijf doelpunten gemaakt moet hebben, scoorde met die afzwaaier het enige doelpunt van de wedstrijd en daarmee kregen de bezoekers toch iets te veel en SCO’63 te weinig. Maar dat telt niet. Hekelingen verliet met drie punten in de knip sportpark Oostbroek en Marco’s biertje na afloop moet toch iets minder lekker gesmaakt hebben, neem ik aan. Toch kan Marco terugkijken op een goede rentree. Ik zou er niet van opkijken als over een jaar of tien, wanneer er weer geen keepers beschikbaar zijn bij SCO’63, Marco dan opnieuw op komt draven. Zolang hij niet in een scootmobiel zit moet dat kunnen. Een modderfiguur zal hij ook dan ook niet slaan, weet ik zeker. |
| Algemeen - maandag 18 april 2022 | |