Nieuws
Voor jullie gelezen : Theo de Bruin
Bij Brielle is het naderende afscheid van verzorger Theo de Bruin nog niet echt ingedaald. Want het kwieke loopje, met desondanks de motoriek van een ‘wat oudere man’ waarmee hij ‘zieltogende’ spelers op het Geuzenpark tegemoet snelt om hen van eerste hulp te voorzien, hoort onlosmakelijk bij de thuiswedstrijden van het Brielse eerste elftal.

,,Ik word vanaf de tribune toegejuicht zodra ik me met mijn waterzak aan de zijlijn meld’’, weet De Bruin. ,,Maar nog vier potjes en dan is het klaar. De nieuwe trainer brengt zijn eigen verzorger mee naar Brielle, maar ik ga natuurlijk niet stilzitten. Ad van der Bom, de voorzitter van GHVV’13, belde me zodra hij hoorde dat ik bij Brielle ga stoppen. Dus volgend seizoen blijf ik gewoon verzorger, maar dan in Geervliet. Soms komt het wel mooi uit dat de hele voetbalwereld op Voorne-Putten weet wie ik ben en wat ik kan, haha.”

De Bruin en zijn waterzak: na meer dan vijftig jaar samen op weg naar spoedbehandelingen voor geblesseerde voetballers, zijn ze een twee-eenheid geworden.

De Bruin is een geboren en getogen Rotterdammer, vertelt hij trots. ,,Maar wel eentje die nu al dertig jaar heel tevreden in Oostvoorne woont. Als ventje van twaalf ging ik al met ‘lijn 2’ van de Maashaven, waar ik woonde, naar het ‘Hofje van Bourgondië’ in Charlois. Daar gaf Henk Spaan zijn bokstrainingen. Ik rook die lucht van vaseline, olijfolie, ammonia als Spaan een van zijn boksers oplapte en ik wist dat ik dat ook wilde. Ik kon best aardig voetballen, maar voor ‘wonderdokter’ spelen, trok me veel meer. Zo is het begonnen.’’

De Bruin vond in het allang opgeheven SCR de eerste club waar hij zijn ‘ontfermende roeping’ in praktijk bracht. Met clubs als Hillegersberg’32, Tediro en Coal in zijn bagage vond de aimabele verzorger na zijn verhuizing naar Oostvoorne moeiteloos emplooi op Voorne-Putten, bij achtereenvolgens Rozenburg, OVV, Stellendam, Flakkee, Abbenbroek, WRW, Brielle, SCO’63 en vervolgens weer Brielle.

Voetballers en trainers in het regionale voetbalwereldje? Hij kent ze allemaal en allemaal kennen ze hem. ,,Ik kwam in 1982 vanuit Rotterdam naar Oostvoorne’’, aldus de sinds 1992 gepensioneerde De Bruin. ,,Ik werd beheerder van camping het Waterbos in Rockanje en kon van woning ruilen met iemand die graag terug wilde naar Rotterdam. Ik heb nooit spijt gehad dat ik in Oostvoorne ben komen wonen.”
,,Zo kwam ik ook in aanraking met de atletiek. Liet ik mijn hond uit in het Mildenburgbos, zag ik daar die loopgroepjes van Voorne Atletiek trainen. Ik meldde me aan en voor ik het wist, had ik zelf zo’n groepje als trainer onder mijn hoede. Dat heb ik vijftien jaar gedaan. Van mijn 50ste tot mijn 65ste.”

,,In 2000 heb ik als loper zelfs nog op de Coolsingel gestaan. Onder de hoogwerker met Lee Towers erop. Eerst opgezweept worden door You’ll never walk alone en daarna op weg voor mijn eerste marathon. Kippenvel, man, maar het was voor mij wel ‘eens maar nooit weer’. Ik ben onderweg drie keer doodgegaan. Ik kwam binnen, maar had daarna nog twee weken spierpijn. Nee, ik verhelp liever de spierpijn bij anderen dan dat ik er zelf last van heb.’’
Algemeen - vrijdag 5 mei 2023